سخنی با خانم کدیور

اعلام طرح اخیر نیروی انتظامی مبنی بر برخورد قاطع با پدیده بدحجابی، موجی از امیدواری را در دل های مردم دین باور کشورمان گستراند و مراجع بزرگوار تقلید نیز در دیدار سردار احمدی مقدم، از آن حمایت کردند. اما در این میان برخی افراد و گروه های سیاسی، در مواردی پا از جادة انصاف فراتر گذاشتند و در مقابل این طرح ایستادگی کردند. سرکار خانم جمیله کدیور در مطلبی با اشاره به پدیده بدحجابی نوشته است: « داشتن پوشش، تالی تلو مؤمن بودن یک زن مسلمان است و این امر هم حاصل نمی شود مگر این که اعتقاد و باور به پوشش در زنان و دختران ایجاد شود و این مهم نیز با الزام، زور و سرکوب [!] و برخوردهای فصلی مأمورین انتظامی حاصل نمی شود.» (1)

در حاشیه ادعاهای مذکور، چند نکته را متذکر می شویم:

1. برای نهادینه شدن ارزش های دینی و هنجارهای اجتماعی در درازمدت، فعالیت های گسترده و هماهنگ فرهنگی لازم است ولی به هیچ روی کافی نیست؛ بلکه در کوتاه مدت باید در کنار بسترسازی فرهنگی، از ابزار قهریه نیز بهره گرفت. استدلال خانم کدیور، مانند این است که به جای برخورد قاطع با سارقان و قاتلان اموال، آن ها را به حال خود رها کنیم و به برخی کارهای کلیشه ای به ظاهر فرهنگی دل خوش داریم تا شاید احترام به جان و مال دیگران، برای همگان نهادینه شود؛ امری که هرگز رخ نخواهد داد! از سوی دیگر، فعالیت فرهنگی اصطلاحی است که از آن برداشت های مختلفی می شود و نمی توان آن را یگانه راهکار برای حل معضلات جامعه دانست. به راستی خانم کدیور، آقای مهاجرانی و دیگر همفکرانشان در دوران هشت ساله موسوم به اصلاحات، برای نهادینه شدن حفظ حجاب و باورهای اعتقادی در جامعه اسلامی کدام فعالیت فرهنگی را انجام داده اند؟!

بی گمان، سست کردن پایه های حجاب با سخنان روشنفکرمآبانه آن هم از سوی برخی مسؤولان وقت که از قضا مسؤولیت فرهنگ سازی و گسترش فرهنگ اسلامی را بر عهده داشتند و نیز مطبوعات همسو با آن ها، اقدامی کاملاً ضدفرهنگی بود که بعضاً در آن دوران صورت می گرفت. طبیعی است چنان چه مسؤولان پیشین ، مسؤولیت فرهنگی خود را به درستی انجام می دادند، امروزه بدحجابی و مفاسد اجتماعی وضعیت دیگری داشت.

2. فعالیت نیروی انتظامی در طرح اخیر، دامنه بسیار گسترده ای دارد و شگفت آور نیست اگر در بین هزاران مآمور زحمت کش این نیرو، عده ای انگشت شمار نتوانند و یا نخواهند به وظیفه خود، آن گونه که شایسته است، عمل کنند اما منصفانه نیست که چشم بر توفیق های چشمگیر این طرح فروبندیم و به بهانه برخی کاستی های احتمالی، همه برنامه را ناکام جلوه دهیم و با تعبیر «سرکوب»! تلاش های ایثارگرانه نیروهای انتظامی را زیر سؤال بریم و نیاز جامعه به محیط سالم را نادیده بگیریم.

3. مرد یا زن بدحجاب، افزون بر این که حریم شرع مقدس را زیرپا می گذارند، به حقوق دیگر افراد اجتماع نیز تجاوز می کنند. طبیعی است برخلاف اقلیت انگشت شمار، اکثر مردم خواهان محیطی مذهبی فارغ از جلوه های نابهنجاری می باشند و به شدت نگران خود و فرزندانشان هستند. کودکان و جوانان این سرزمین حق دارند در محیطی پاک سرشار از فضایل اخلاقی و به دور از آلودگی های شهوانی زندگی کنند و این مهم با تلاش نیروی انتظامی ، قوه قضائیه و توده مردم دین باور کشورمان تحقق یافتنی است. براساس آمار و مشاهدات، حتی اکثر مردان و زنان بدحجاب نیز پس از نصحیت دلسوزانه و پی بردن به فواید پوشش مناسب، از رفتار قبلی خود دست برمی دارند و به اکثریت ملحق می شوند. در این میان فقط اقلیتی بسیار اندک باقی می مانند که همچنان بر هنجارشکنی خود اصرار می ورزند و باید با آن ها برخورد مناسب صورت گیرد. به راستی آیا شایسته است برای یک دستمال، قیصریه ای را به آتش کشید؟! و به بهانه پشتیبانی از برخی عناصر نابهنجار، اکثریت جامعه را از حق داشتن محیطی آرام و مطمئن برای خود و خانواده شان محروم کرد؟!

4. خانم کدیور، برخوردهای نیروی انتظامی را زیر سؤال برده و خواهان کار فرهنگی شده اند؛ غافل از این که اقدام اخیر نیروی انتظامی نیز خود کاری فرهنگی است هرچند در پوششی دیگر صورت می گیرد. طبیعی است هر کار فرهنگی برای توفیق و استمرار به دو عامل نیاز دارد: 1. وجود مقتضی 2. نبود مانع. مقتضی، همان ترویج فرهنگ حجاب و بازگوکردن فواید آن، مانع نیز کاستن از آثار ویرانگر مبلّغان فرهنگ بی حجابی است. بی گمان اگر صرفاً به بعد آموزشی و اخلاقی تآکید شود ولی از آثار مخرب مظاهر بدحجابی... غفلت کنیم و اجازه دهیم افراد با پوشش های نامناسب آزادانه در همه جا تردد کنند، نباید چندان به ثمردهی کار فرهنگی خوش بین بود؛ چرا که زنان بدحجاب – اگرچه ناخواسته- خود در حال اجرای کارفرهنگی البته در جهت منفی هستند و باید با آن ها به عنوان فرهنگ ستیزان خاموش، برخورد کرد. بنابراین، برخورد قانونی با بدحجابی، خود بخشی از کار فرهنگی است و کسانی که از ضرورت کار فرهنگی سخن می گویند. اگر در گفتار خود صداقت دارند، باید از این برخوردها حمایت کنند.

پی نوشت:
1. اعتماد، شماره 1371

فرمایشات رهبر معظم انقلاب در دیدار مدیران اجرایی کشور و اشارات صریح ایشان به ویژگی های ناب و تحسین برانگیز رئیس جمهور محبوب و دولت مکتبی چنان غرورآفرین و امیدوارکننده بود که دل های عدالتخواهان ام القرای اسلامی را سرشار از شادی کرد و ملت را بار دیگر از درستی انتخاب خویش در حماسه تیر 84 مطمئن ساخت؛ انتخابی که بر خلاف تبلیغات تخریبی احزاب و گروه های فرصت طلب، در مسیری صحیح به بار نشست و لبخند رضایت را بر لبان کاروان سالار نظام نشاند.

با روی کارآمدن دولت دکتر احمدی نژاد، انتظار این بود که افراد و گروه های هتّاک، پیام روشن و بی شائبه مردم را به خوبی درک کنند و برای حفظ ظاهر هم که شده، اگر از برگزیدة ملت و دولت او حمایت نمی کنند، دست کم برای چند صباحی خاموشی پیشه کنند و از جوسازی و سنگ اندازی در مسیر بپرهیزند؛ اما نه تنها چنین نشد که سوگمندانه برخی عناصر متعلق به جبهه اصولگرایی را نیز تحت تأثیر فضاسازی های خود قرار دادند و آن ها را به موضعگیری در برابر سیاست ها و اقدامات ستودنی رئیس جمهور محترم و مسؤولان اجرایی واداشتند.

خوشبختانه هرگاه آتش توپخانه بدخواهان دولت شدت یافته است، مقام معظم رهبری خود وارد عرصه شده و با رساترین تعابیر به حمایت از دولت خدمتگزار پرداخته اند؛ حمایتی که در نوع خود به طور کامل بی نظیر است. معظم له در دیدار اخیر خود نیز به صراحت، سیاست ها و عملکردهای دولت نهم را مورد حمایت خویش قرار دادند که اشاره ای هرچند گذرا به برخی موارد آن، بسیار راهگشا خواهد بود!

- امروز خوشبختانه یک وضع استثنایی در طول چندین سال گذشته وجود دارد؛ از این جهت استثنایی است که شعارهای اساسی انقلاب به عنوان محور برنامه ریزی ها و حرکت ها و سیاست ها اعلام می شود.

- شاید بعضی ها، حتی بعضی مخلصین انقلاب، در طول بعضی از سال های گذشته تصورشان این بود که دیگر روزگار شعارهای اصلی انقلاب تمام شده است! اما امروز با انتخاب ملت ایران، دولتی سرکار آمده است که شعارهای اصلی انقلاب، شعارهای اساسی و اصولی او است. گفتمان مفاهیم انقلاب اسلامی، امروز گفتمان رایج و غالب است.

- بحمدالله هم عطش کار و انگیزه کار در این دولت هست، هم عناصر و نیروی کارآمد و کاردان در این دولت هست.

- یکی از چیزهایی که من در مورد این دولت خدا را شکر می گویم، همین است که شجاعت اقدام وجود دارد. با تردید، با تزلزل، با ترس و لرز نمی شود کارهای بزرگ را انجام داد.

- در زمینه سیاست خارجی – همان طور که آقای رئیس جمهور توضیح دادند- موضع جمهوری اسلامی از اول موضع تهاجمی بود شجاعت در قبال مسائل جهانی، یک اصل است. بحمدالله آدم می بینید که این معنا وجود دارد.

- سفرهای استانی کار بسیار خوب و برجسته و لازمی بود و من واقعا تعجب می کنم که بعضی ها چطور آن را انکار می کنند. رفتن به مناطقی که امید این را نداشتند که مسئولان بلندپایه حتی به یاد آن ها بیفتند کار خیلی بزرگی است.مبادا این کار را خراب کنید.

البته مقام معظم رهبری ، عدالت خواهی دولت نهم را نیز مورد تمجید قرار دادند.شعار اصلی دکتر احمدی نژاد در ایام تبلیغات ریاست جمهوری یعنی «عدالت محوری»در این مدت دو ساله به خوبی جامه عمل پوشیده شده است.

امروز، مردم به خوبی طعم شیرین عدالت را حس می کنند. گام هایی هم که در این مورد توسط دولت نهم برداشته شده کاملاً محسوس است. چه آن جا که دولت آقای احمدی نژاد در قطع دست مافیای قدرت و ثروت تلاش قابل تحسینی انجام داده و چه آن که در افشای فشارهای اختاپوس هایی که سال ها بر شریان های اقتصادی دست یازیده بودند، مجاهدانه عمل کرده است. مردم هیچ گاه افشاگری های آقای رئیس جمهور را در مورد آنانی که میلیاردها تومان از بانک ها وام می گرفته اند و در عین حال از ملت ایران طلبکار هم هستند فراموش نخواهند کرد. البته پرداختن به وجهه های عدالت محوری دولت نهم خود یک مبحث مفصل می طلبد.

در هر حال بایدگفت حمایت های خاص رهبر معظم انقلاب از دولت آقای احمدی نژاد براساس یک موضع گیری صرفاً حمایتی و اصل پشتیبانی ایشان از دولت، قابل ارزیابی نیست؛ چه آن که معظم له از همه دولت های منتخب مردم حمایت میکردند.

حمایت ایشان از دولت کنونی، حمایتی ویژه است، چرا که دولت نهم در پی بازگشت به ادبیات اول انقلاب است، اصل عدالت محوری را سرلوحه خود قرارداده و به آن پایبند است، در پی احیای ارزش های اسلامی است، خدمت به مردم و آن هم خدمت بی منت را وظیفه خویش می داند و بالاخره آن که به روش و منش و نهادینه شدن اندیشه های امام خمینی (ره) کاملاً پایبند است. طبیعی است که رهبر معظم انقلاب نیز از چنین دولتی حمایت ویژه و خاص نمایند.

 چندی پیش آقای حسین مرعشی-سخنگوی حزب کارگزاران سازندگی در مصاحبه با روزنامه هم میهن گفته بود:" روی کار آمدن احمدی نژاد هزینه های سنگینی را برای کشورایجاد کرد!... دلم می سوزد که فرصت های طلایی ترقی از دست رفت! ... خیلی بعید است که مردم آنقدر بدشانس باشند که ایشان ‌[دکتر احمدی نژاد] در دور دوم ریاست جمهوری هم رای بیاورند.همچنین بعید است که گروه های سیاسی معتبر کشور این قدر بی کفایت باشند که این اتفاق رخ دهد!"

دیگر دوستان آقای مرعشی در اردوگاه منسوب به اصلاح طلبی نیز هر از گاهی دولت و رئیس جمهور محترم را از الطاف خویش بهره مند می کنند! به راستی آیا فرمایشات مقام معظم رهبری اتمام حجتی بر افرادی از جنس سخنگوی حزب کارگزاران نیست؟!و آیا نباید این حضرات بدانند که با این جوسازی ها ها ره به جایی نخواهند برد؟!